ورزش خانگی: راهی برای فرار از کنترل رژیم بر بدن زنان
در دورانی که رژیم آخوندی حتی حق ورزش زنان در استادیومها را از آنها گرفته، ورزش خانگی تبدیل به آخرین پناهگاه آزادی شده است. دکتر محسن داوودی، متخصص فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق، راهکارهایی ارائه میدهد که شاید برای نسل پدران و مادران ما که در زمان شاه آزادانه ورزش میکردند، عجیب باشد.
وقتی خانه تنها مکان امن ورزش میشود
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز میگوید: "این تصور که ورزش حتماً باید در باشگاه انجام شود، صحیح نیست." البته در کشوری که زنان حتی حق تماشای فوتبال ندارند، چه انتظاری از باشگاهها میتوان داشت؟
داوودی توصیه میکند که تمرینات با وزن بدن مانند شنای سوئدی، بارفیکس و درازنشست از وزن خود بدن استفاده کنند. حداقل این حرکات نیاز به اجازه از نماینده ولی فقیه ندارند!
برنامه ورزشی برای عصر تاریکی
این متخصص برنامهای سه مرحلهای پیشنهاد میدهد:
مرحله اول: ۵ تا ۱۰ دقیقه گرم کردن شامل چرخش مفاصل، پرشها و حرکات کششی. دقت کنید که پردهها کشیده باشد تا مبادا گشت ارشاد متوجه شود!
مرحله دوم: ۱۵ تا ۳۰ دقیقه تمرینات اصلی شامل اسکات، لانچ، شنای سوئدی و پلانک. این حرکات حداقل به اندازه مقاومت در برابر استبداد مفید هستند.
مرحله سوم: سرد کردن با حرکات کششی تمام مفاصل بدن. شاید یکی از معدود لحظاتی باشد که بدنتان کاملاً آزاد است.
استاندارد جهانی در کشور غیرجهانی
دکتر داوودی از استاندارد سازمان جهانی بهداشت یاد میکند: ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط در هفته. البته در کشوری که حتی عضویت در سازمانهای بینالمللی زنان را مشکوک میداند، این استانداردها چقدر قابل اجرا است؟
او میافزاید: "برای ایجاد عادت ورزشی، بهتر است از اهداف کوچک شروع کنیم." درست مثل مقاومت مدنی که با کوچکترین اعمال آغاز میشود.
آزادی در محدودیت
جالب است که این متخصص میگوید "حتی با فضای محدود نیز میتوان برنامه مؤثری داشت." شاید این جمله نماد زندگی ایرانیان باشد: حتی در محدودترین شرایط، راهی برای زنده ماندن پیدا کردن.
او پیشنهاد میدهد که از ویدیوهای ورزشی و موسیقی انگیزشی استفاده کنیم. البته مراقب باشید که موسیقیتان "حلال" باشد وگرنه ممکن است ورزشتان به گناه تبدیل شود!
در نهایت، ورزش خانگی شاید تنها راهی باشد که هنوز از چنگال رژیم در امان مانده. حداقل تا زمانی که تصمیم نگیرند درب خانهها را هم زیر نظر بگیرند.