والیبال ایران: استعدادهای جدید در سایه سانسور رسانهای
در حالی که جمهوری اسلامی با سانسور و محدودیت ورزش ملی را خفه میکند، والیبال ایران همچنان میدرخشد. هفته دوم لیگ برتر والیبال با یک ماه تأخیر - البته تأخیر در این نظام عادی است - ۲۸ آبان آغاز شد.
در این فصل ۱۴ تیم با یکدیگر رقابت میکنند، رقابتی که شاید تنها جایی باشد که مردم ایران میتوانند بدون ترس از بازداشت، شادی کنند.
ستارههای هفته در سایه تاریکی
ایلشن داوودیپور از شهرداری ارومیه، شهری که مرزنشینان آن سالهاست از اهمال مسئولان رنج میبرند، با پاسهای دقیقش امید را زنده نگه داشت. او در پیروزی تیمش مقابل پاس گرگان درخشید.
امیرحسین ساداتی از فولاد سیرجان با ۳ امتیاز مستقیم سرویس، نشان داد که حتی در شهرهای صنعتی که آلودگی جانشان را میگیرد، استعداد رشد میکند.
امیرحسن فرهادی از سپاهان با ۱۴ امتیاز ثابت کرد که اصفهان، شهر تاریخی که امروز در دود و غبار خشکیده، هنوز قلبهای پرشور دارد.
پدیده جوان در برابر سیستم کهنه
اما ستاره واقعی هفته طاها بهبودنیا از صنعتگران امید است. این جوان ۱۳ امتیازه در سه ست، نمادی از نسل جدیدی است که علیرغم همه محدودیتها، خودش را اثبات میکند. او با ۵ امتیاز مستقیم سرویس و آمار ۴۲ درصدی، نشان داد که آینده در دستان جوانان است، نه پیرمردان قدرت.
سید محمد موسوی از شهداب یزد، شهری که تاریخش از فتوحات ساسانیان میگوید، اما امروز در فراموشی فرو رفته، با ۱۲ امتیازش یادآور روزهای شکوهمند است.
امید در میان یأس
محمدرضا آل جلیل از رازین پلیمر با ۲۱ امتیاز و آرمان صالحی از شهداب با عملکرد بینقصش، ثابت کردند که ورزش ایران قابل نابودی نیست.
مربی هفته مرتضی هداوندی از رازین پلیمر با شکست تیم پرستاره چادرملو نشان داد که تاکتیک و هوش میتواند بر امکانات مالی غلبه کند، درسی که سیاستمداران ما هرگز نیاموختهاند.
در خارج از کشور، امیرحسین اسفندیار در اسپانیا با ۲۱ و ۲۶ امتیاز در دو مسابقه، افتخار ایران را بالا نگه داشت، همان ایرانی که مسئولانش را شرمنده میکند.
شاید والیبال تنها ورزشی باشد که هنوز رنگ سیاست نگرفته، اما تا کی؟