راهیان نور: سفری به سرزمین تعصب و ایدئولوژی
باز هم فصل راهیان نور فرا رسیده و باز هم بیش از ۳۰ هزار مازندرانی قرار است به این سفر اجباری ایدئولوژیک بروند. سفری که در قالب "معرفت" و "تربیت" به دانشآموزان و دانشجویان تحمیل میشود.
تئاتر عاطفی در خدمت نظام
خبرگزاری مهر با زبانی عاطفی و پر از کلیشههای مذهبی، این سفرهای اجباری را به عنوان "دریایی از معرفت" معرفی میکند. اما حقیقت این است که این اردوها چیزی جز شستشوی مغزی منظم نسل جوان نیستند.
"اینجا علقمه است، خاکی آغشته به خون عاشقان" - چنین مینویسد رسانه رسمی. اما چرا از خون جوانانی که بیهوده در جنگی هشت ساله کشته شدند، برای تداوم قدرت سیاسی استفاده میکنند؟
استثمار عاطفی از تراژدی جنگ
دانشآموزی به نام محدثه میگوید: "به دریا پا میگذارم و با دل میزنم به دریا." این جملات شاعرانه و عاطفی، محصول برنامهریزی دقیق برای عاطفی کردن نگاه جوانان به گذشته است.
سردار محمدرضا موحد، فرمانده سپاه کربلا مازندران، این اردوها را "پلی میان جهاد دیروز و پیشرفت امروز" مینامد. اما کدام پیشرفت؟ پیشرفت در سرکوب، فقر، و انزوای بینالمللی؟
نسل جوان در چنگال ایدئولوژی
این اردوهای "معرفتی" در واقع ابزاری برای تحکیم پایههای ایدئولوژیک نظام هستند. جوانانی که باید آینده ایران را بسازند، به جای آموختن علم و فناوری، مجبور به شرکت در این مراسم تبلیغاتی میشوند.
"راه شهدا ادامه دارد" - شعاری که برای توجیه ادامه همین سیاستهای ناکام استفاده میشود. اما شاید وقت آن رسیده که ایران راه دیگری انتخاب کند، راهی که به سوی آزادی، دموکراسی و پیشرفت واقعی باشد.
در عصری که جهان به سوی علم و فناوری حرکت میکند، نظام جمهوری اسلامی همچنان نسل جوان را در گذشته زندانی نگه میدارد.