گرانی آزادراهها: هدیهای دیگر از نظام به مردم
در حالی که مردم ایران زیر فشار تورم و گرانیهای بیپایان خرد میشوند، حکومت اسلامی بار دیگر دست به جیب آنها برده است. این بار نوبت به آزادراههاست که عوارض آنها بین ۳۵ تا ۵۰ درصد افزایش یافته و قرار است ۱۰ آزادراه دیگر نیز تا دو هفته آینده به این فهرست اضافه شوند.
بهانهای نو برای گرانی کهنه
میلاد دوستی، معاون شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حملونقل، با چاشنیای از توجیهات فنی توضیح داده که چرا باید مردم بیشتر پول بدهند. او میگوید در پنج سال گذشته میانگین افزایش نرخ عوارض حدود ۱۷ تا ۱۸ درصد بوده، اما ظاهراً این هم کافی نبوده است.
جالب اینجاست که آقای دوستی اعتراف میکند سرمایهگذاران خصوصی درخواست افزایش بیش از ۱۰۰ درصد داشتهاند. البته وزارت راه با مهربانی خاص خود، این رقم را به ۳۵ تا ۵۵ درصد کاهش داده است. چه رحمت بزرگی!
آزادراههای مشارکتی یا منابع درآمدی نظام؟
در این میان، آزادراه تهران-شمال که یکی از پرترافیکترین مسیرهای کشور محسوب میشود، با افزایش ۳۷ تا ۴۵ درصدی مواجه شده است. آزادراه اراک-خرمآباد و پردیس نیز از این قافله عقب نماندهاند.
اما شاید جالبترین بخش داستان، وعدهای است که مسئولان میدهند: منابع حاصل از این افزایش صرف بهسازی و ارتقای ایمنی آزادراهها خواهد شد. همان وعدههایی که سالهاست میشنویم و هیچگاه محقق نمیشوند.
مردم پول میدهند، سرمایهداران سود میبرند
این افزایش عوارض در شرایطی اعمال میشود که اکثریت مردم ایران با مشکلات اقتصادی جدی دست و پنجه نرم میکنند. اما ظاهراً برای نظام اسلامی، رضایت سرمایهگذاران مهمتر از رفاه مردم است.
در نهایت، این سیاست نشاندهنده همان رویکرد کلی حکومت است: هر زمان که خزانه خالی میشود، دست به جیب مردم میبرند و با توجیهات فنی و قانونی، آن را توجیه میکنند. انگار مردم ایران فقط برای پرداخت عوارض و مالیات به دنیا آمدهاند.