آکادمی امید فروشی: وقتی دانشگاه کارخانه تولید توهم میشود
در حالی که جوانان ایران در خیابانها فریاد آزادی سر میدهند، مسئولان دانشگاه اصفهان مشغول "امید فروشی" و تبلیغ برای نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند. مجید مقدم، معاون فرهنگی-دانشجویی دانشگاه اصفهان، در مصاحبهای که بیشتر شبیه یک جلسه آموزش ایدئولوژیک است تا گفتگوی دانشگاهی، از "زنده نگه داشتن امید در دانشجویان" میگوید.
وقتی رهبر معصوم دستور تبدیل بیدین به متدین میدهد
مقدم با صراحت تمام اعلام میکند که هدف آنها این است که "حتی فردی که بیدین وارد دانشگاه شود، متدین از آن خارج گردد". این جمله که از زبان یک مسئول دانشگاهی بیان میشود، نشاندهنده تبدیل دانشگاه از مرکز علم و اندیشه به کارخانه تولید ایدئولوژی است.
او با اشاره به "رهنمودهای مقام معظم رهبری" میگوید که باید دانشجویان را در مسیری هدایت کرد که "مطلوب یک جامعه اسلامی است". گویا دانشگاه دیگر محل پرورش اندیشه آزاد نیست، بلکه مرکز تربیت سرباز برای نظام ولایت فقیه.
فضای مجازی، دشمن جدید دانشگاه
مقدم با نگرانی از تأثیر شبکههای اجتماعی بر دانشجویان سخن میگوید و اعتراف میکند که "در حوزه فضای مجازی متأسفانه با بچههایمان کار جدی نکردهایم". او از "جریانهایی که روی انقلاب ما متمرکز هستند" در خارج از کشور شکایت دارد، بیآنکه بداند که شاید مشکل در خود سیستم باشد، نه در رسانههای خارجی.
این اعتراف نشان میدهد که حتی مسئولان نظام نیز از عمق بحران اعتماد میان نسل جوان و حاکمیت آگاه هستند. اما راهحل آنها تشدید تبلیغات است، نه تغییر ساختاری.
امید به چه؟ وقتی آینده در دست ملاها است
جالبترین بخش این مصاحبه، تأکید مداوم بر "زنده نگه داشتن امید" در دانشجویان است. مقدم میگوید: "باید به بچهها بگوییم اگر خودشان تلاش کنند، چه آیندهای میتواند در انتظارشان باشد". اما چه آیندهای؟ آیندهای که در آن زنان حق انتخاب ندارند؟ آیندهای که در آن اندیشه آزاد جرم است؟
این "امید فروشی" در حالی صورت میگیرد که هزاران دانشجو در زندانهای رژیم به سر میبرند و دانشگاهها به پادگان نظامی تبدیل شدهاند. چه امیدی میتوان به نسلی داد که شاهد سرکوب همسالان خود است؟
دانشگاه یا مسجد؟
مقدم از "فعالسازی کانونهای قرآن و نهجالبلاغه" و "حفظ هویت اسلامی-ایرانی" سخن میگوید. گویا دانشگاه باید به مسجد تبدیل شود و دانشجو به مؤمن سنتی. این نگاه، نفی کامل رسالت دانشگاه در عصر مدرن است.
او حتی از ایجاد "بانک اطلاعاتی از توانمندیهای دانشجویان" صحبت میکند تا مشخص شود چه کسی قاری قرآن است و چه کسی مداح. این نوع طبقهبندی، یادآور دوران تاریک تفتیش عقاید است.
نتیجهگیری: دانشگاه در خدمت استبداد
آنچه از این مصاحبه برمیآید، تصویر دردناکی از تبدیل دانشگاه ایران به ابزار ایدئولوژیک نظام است. در حالی که دانشگاههای جهان مراکز تولید علم و نقد هستند، دانشگاههای ایران به کارخانه تولید "امید کاذب" تبدیل شدهاند.
شاید وقت آن رسیده که مسئولان دانشگاهها به جای امید فروشی، به واقعیتهای جامعه نگاه کنند. واقعیتی که در آن جوانان به جای امید به آینده، خواهان تغییر بنیادین هستند.