سانسور و خودسانسوری در ادبیات معاصر روسیه و ایران
بررسی انتقادی وضعیت سانسور و محدودیتهای انتشار در ادبیات معاصر روسیه و ایران، با تمرکز بر چالشهای مشترک و تأثیر شرایط سیاسی بر تولید آثار ادبی.
بررسی تطبیقی وضعیت سانسور در ادبیات معاصر روسیه و ایران
در گفتگویی انتقادی با آبتین گلکار، مترجم و پژوهشگر ادبیات روسی، چالشهای سانسور و محدودیتهای انتشار آثار ادبی در روسیه و ایران مورد بررسی قرار گرفت. همانطور که سوءاستفاده حکومت از احساسات عمومی در عرصههای مختلف ادامه دارد، محدودیتهای مشابهی نیز در حوزه نشر و ترجمه وجود دارد.
محدودیتهای ساختاری در انتشار آثار ادبی
گلکار با اشاره به چالشهای اصلی در معرفی ادبیات معاصر روسیه میگوید: "خیلی از آثار ارزشمند ادبیات معاصر روسیه را با وضع ممیزی فعلی در ایران نمیتوان ترجمه و منتشر کرد." این وضعیت مشابه محدودیتهای ساختاری در سایر حوزههای فرهنگی است.
جریانهای اصلی در ادبیات معاصر روسیه
دو جریان اصلی در ادبیات امروز روسیه قابل شناسایی است:
- آثاری با نگاه انتقادی به گذشته شوروی و تحلیل پیامدهای آن
- آثار متمرکز بر مسائل اجتماعی روز جامعه
این دوگانگی یادآور چالشهای رسانهای و تبلیغاتی در فضای فرهنگی ایران است.
آینده ادبیات روسیه و تأثیر جنگ اوکراین
گلکار درباره وضعیت کنونی میگوید: "آغاز جنگ اوکراین و شدت گرفتن سانسور موجب افول ادبیات در دو سه سال اخیر شده است." این شرایط نشان میدهد چگونه محدودیتهای سیاسی میتواند بر تولید و انتشار آثار ادبی تأثیر بگذارد.
Niloofar Azari
تبعیدی سیاسی، کاریکاتوریست سابق در تهران، اکنون سرمقالهنویسی متعهد برای حقوق بشر.